مساله غریبی است ! انسان همیشه با خویشتن در جدال است. آرزوهایش را بر اثر آلام کنونی از دست می دهد و آلام خود را به امید آینده ای که به او تعلق ندارد، فریب می دهد. از اینجاست که همه کارهای انسان رنگ نابخردی و ناتوانی دارد. آری، در این دنیا هیچ چیزی کامل نیست، مگر بدبختی.
چرم ساغری
انوره دوبالزاک
باید یاد بگیری خط پایانی وجود دارد و تو نباید همه چیز را در نیمه راه رها کنی، باید تمامش کنی ...
مردم یک جامعه وقتی کتاب می‌خوانند، چهره‌ی آن جامعه را عوض می‌کنند، یعنی به جامعه‌شان چهره می‌دهند.یک جامعهی بی‌چهره را می‌شود در میان مردمی کشف کرد که در اتوبوس، در صف اتوبوس، در اتاق‌های انتظار و در انتظارهای بی‌اتاق منتظرند و به هم نگاه می‌کنند و از نگاه کردن به هم نه چیزی می‌گیرند و نه چیزی می‌دهند.جامعه‌ای که گروه منتظرانش به هم نگاه می‌کنند جامعهی بی‌چهره‌ای ست.
از سکوی سرخ
یدالله رویایی
ما از ترس طرد شدن مدعی شدیم کسی هستیم که نبودیم.
ترس از طرد شدن تبدیل به ترس از مطلوب نبودن شد.
سرانجام ما به کسی تبدیل شدیم که در حقیقت نیستیم.
تبدیل به رونوشتی شدیم از باورهای مادر، پدر، همسرمان و جامعه…!
چهار میثاق
دون میگوئل روئیز
کانال‌های تلویزیونی را که مرور کنیم، متوجه می‌شویم بیشتر آنها محتواهای غیرمفید برای ما محسوب می‌شوند.
