سجاد رحیمی مدیسه

از زمانی که با قلم و کاغذ در مرکز آفرینش‌های ادبی کانون پروش فکری کودکان و نوجوانان آشنا شدم و خو گرفتم، همیشه دنبال این بودم که با نوشته‌هایم، چیزی به اطرافیان و دنیای پیرامون خود اضافه نمایم.

از افلاطون پرسیدند:

شگفت انگیزترین رفتار انسان چیست؟

پاسخ داد: از کودکی خسته می شود،برای بزرگ شدن عجله می کند و سپس دلتنگ دوران کودکی خود می شود!

ابتدا برای کسب مال و ثروت از سلامتی خود مایه می گذارد،سپس برای بازپس گرفتن سلامتی از دست رفته پول خود را خرج می کند.

طوری زندگی می کند که گویی هرگز نخواهد مرد و بعد طوری که گویی هرگز زندگی نکرده می میرد!

آنچنان زمان خود را صرف آماده شدن برای زندگی می کند که برای زندگی کردن وقت پیدا نمی کند.

آنقدر به آینده فکر می کند که متوجه ازدست رفتن امروز خود نیست ،در حالی که زندگی گذشته یا آینده نیست؛ بلکه تجربه ما از زمان حال است.

اصولاً شرافت داشتن ارتباط مستقیمی با گوهر عزت نفس انسان‌ها دارد.

هر انسانی که شرافت خودش را به هر قیمت ناچیزی زیر پا بگذارد، عزت نفس خود را لگدمال کرده و این بهایی است که هیچ جبرانی برای آن وجود ندارد.

شرافت داشتن به اشکال مختلف قابل تعریف و بیان است؛ اما نگه داشتنش در هر صورتی مشکل است و به خصوص در دوران امروز ما، همراه با هزینه‌های فراوان.

اسیر روزمرگی شدن یعنی مرگ؛ یعنی در جا زدن. یعنی هیچ!

باخت تیم ملی فوتبال به قطر، پس لرزه‌های خودش رو هنوز داره نشون می‌ده که از جملۀ اونها، مقایسۀ زیرساخت‌ها و امکانات دو کشور در حوزه‌های مختلف هست.