به احترام آنچه قلم می‌نویسد
و به پاس سال‌ها نگاشتن
روز قلم را به شما تبریک می‌گوییم.
برقرار بمانید و بنویسید.
متن بالا که از خانه کتاب و ادبیات ایران برایم پیامک شد، خیلی شیرین بود و به دل نشست.
شاید تنها تبریک امروز به من بابت روز قلم، همین تبریک بود.
هم خوشحال شدم و هم ناراحت؛ خوشحال از جهت اینکه هنوز نویسندگی و قلم هست و ارزش داره؛ و ناراحت که چرا قلم که این همه در عظمتش نوشته شده و توصیه، باز هم مهجور هست.
از قلم در زندگی به خیلی چیزها رسیدم و یکی از بهترین دوستان من در همۀ عمرم بوده؛ و هست.
از قلم خیلی چیزها یاد گرفتم؛ خیلی بغض‌های در گلو رو باهاش در میون گذاشتم و خیلی جاها، این قلم بود که من رو آروم کرد.
طوفان‌های روح خسته از این دنیای پر زرق و برق رو با قلم آرام کردم تا بتونم دوباره، مزۀ زندگی و نعمت‌های خدا رو بکشم.
هر جا از قلم کمک گرفتم، هیچ وقت پشیمان نشدم: مگر می‌شود انسان از چیزی که خدا به آن قسم خورده، پشیمان شود و نتیجه نگیرد؟
همیشه از خدا می‌خواهم تا آخرین لحظۀ عمرم، بتوانم قلم در دستم بگیرم؛ و چشم و جانم یاری دهد تا بتوانم بنویسم؛ و با همین قلم به سمت خدا پرواز کنم.
با قلم یاد گرفتم قلمی که در قلمرو قلب من قدم برندارد، محکوم به شکست است.
قلم، قدر و منزلتی دارد که خداوند نیز بدان قسم یاد کرده است، قدرتی دارد که آن را از خون شهدا بلندمرتبه‌تر کرده است و صاحبان قلم بدین مسلک اعتبار یافته‌اند که می‌نویسند. شاید دنیای دیجیتال قلم را کنار گذاشته؛ ولی نوشتن هرگز تمام نخواهد شد.
قلم زبان خداست؛ قلم امانت آدم است؛ قلم ودیعه عشق است؛ هرکسی را توتمی است و قلم توتم من است.
روز نورانیت قلم الهی مبارک باد!
مطلب مرتبط: به بهانه روز قلم سال ۱۴۰۱
روز قلم بر شمایی که سال‌هاست می‌نویسی و می‌نویسی حسابی مبارک باشه، همچنین پیشاپیش هم عید غدیر مبارک 🌹🌹