امروز به عزیزی گفتم: دیگر برای هر چیزی، انسان عاقل باید از چند جا قیمت بگیرد و بپرسد که سرش کلاه نرود!
و این اصلاً ربطی به میزان درآمد یا طبقۀ مالی و اجتماعی فرد نداره!
کسی که برای پولش زحمت کشیده باشه، زورش میاد پول اضافه به یکی بده و بعد متوجه بشه یک محصول یا خدمت رو بیخود گران خریده.
پول که علف خرس نیست؛ بهای عمر براش پرداخت شده که شاید یک بخش کوچکی از ارزش واقعی عمر رفته باشه!
اگر اینطوری به پول خرج کردن نگاه کنیم، متوجه میشیم که نگاهمان به پول و هزینه باید همیشه بهروز باشه؛ و نه یک نگاه ثابت؛ وقتی بازار و اقتصاد ثابت نیست، آیا ما هم نباید خودمان را بهروز کنیم و بهروز نگه داریم؟
مخصوصا الان که هرکسی میخواد سر اونیکی کلاه بذاره.