نوجوانان و جوانان امروزی و حتی فارغ‌التحصیلان جدید دانشگاه که به اصطلاح از نسل زد هستند، برای زندگی آماده نیستند.
دیروز به دوستی گفتم که دنیای دیجیتال و موبایل، توهمی از یادگیری و همه فن حریفی را به نوجوانان و جوانان امروزی داده؛ اما با کوچک‌ترین تلاطم در زندگی یا کار، در آستانه‌ی فروپاشیدن قرار می‌گیرند.
بنده نگران نسل آینده‌ی پدران و مادران کشورم هستم.
صبح تا شب در موبایل هستند و زندگی را همین می‌بینند! اما اگر کنار جاده خودروی آنها خراب شد، عذاب آنها را می‌گیرد! چون آن موقع، موبایلی که دستشان هست به کارشان عملن شاید نخواهد آمد!
بعد از نسل زد چه اتفاقاتی قرار است بیفتد، مشخص نیست؛ اما فرزندان این نسل، آدم‌های جالبی نخواهند شد.
من تصور می‌کنم سازمان‌های امروزی و حتی خانواده‌ها، باید روانشناسی نسل زد را بیشتر بیاموزند تا ارتباط و گفتگوی اصولی شکل بگیرد.
حتما توجه دارید که شرایط فعلی نتیجه نسل های قبلی هست؟