با نوشتن تاب می‌آوریم.

وقتی غم‌های روزگار و دردها ما را به ستوه می‌آورد، یکی از ابزارهای ارزشمندی که به ما کمک می‌کند، نوشتن هست.

جادوهای زیادی در نوشتن وجود دارد؛ و یا بهتر بگویم: معجزه‌های بزرگی که حتی شاید زبان هم از توصیف کامل آن عاجز است.

در زندگی این معجزه را بارها و بارها تجربه کرده‌ام؛ نوشتن در خصوص سوژه و مسائلی که هر کدام از ما انسان‌ها در سطوح مختلف ممکن است تجربه کنیم و راحت از کنارشان بگذریم تا روز دیگری را به شب برسانیم و در پس آن، شبی را به روز دیگر.

نویشتن التیام می‌بخشد. نوشتن، ما را رها می‌کند. نوشتن تجربه‌ای دردناک را به گوهری متعالی تبدیل می‌کند.

و نوشتن نه به قصد انتشار یا اینکه یک نثر خوب تولید کنیم؛ بلکه نوشتن به قصد فهمیدن؛ به قصد درک کار خودمان؛ به قصد مرور دردهایمان و این خیلی می‌تواند کمک کند. سجاد رحیمی مدیسه،  جمعه, ۱۹ آبان ۱۴۰۲

مطالب مرتبط:

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
درباره من
امام علی علیه‌السلام: خردهاى دانشمندان، در نوک قلم‌هایشان است.
امام صادق علیه السلام: دل، به نوشتن آرام مى‌گیرد.
با نویسندگی و تولید محتوای ارزشمند می‌توان به موفقیت رسید.
به یاد داشته باشیم: «کوشیدن نیازمند اطمینان از نتیجه نیست».

این وب‌گاه در سامانه‌ی پنجره واحد مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال ثبت شده است.
کد شامد:
1-1-776258-64-0-4
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان