سجاد رحیمی مدیسه

داشتم فکر می‌کردم چرا با اینکه اکثر ایده‌هایم را حین نوشتن و با برون ریزی ذهنی به دست می‌آورم، همچنان برای نوشتن محتواهای تازه، منتظر الهام‌ می‌مانم.

بارها و بارها به من ثابت شده بهترین ایده‌ها زمانی به ذهنم می‌رسند که پای لپ تاپ می‌نشینم و بدون برداشتن دستم از روی کیبورد شروع می‌کنم به تایپ کردن.

به نظرم حرفه‌ای شدن از زمانی آغاز می‌شود که حتی اگر هیچ ایده‌ای هم نداشتیم پای میز حاضر شویم و شروع کنیم به نوشتن از هر چه که در لحظه به ذهنمان می‌رسد.

البته فکر می‌کنم بخشی از این طفره رفتن و انتظار برای ایده از کمال طلبی سر چشمه می‌گیرد.

نمی‌خواهم در آرزوی نوشتن متنی عالی، متن‌های خوبی را که می‌توانم بنویسم ننویسم.