نویسندگی در 37سالگی هم هنوز به من ارزش و امتیاز می‌دهد.
قلم را دست می‌گیرم و می‌نویسم؛ یا دکمه‌های کیبورد را تلق و تولوق پشت سر هم فشار می‌دهم؛ و یا روی صفحۀ کلید مجازی موبایل می‌نویسم.
فرقی ندارد، نویسندگی در 37سالگی هم برایم لذت‌بخش است و برکت دارد؛ به چیزهایی که ندارم با همین نویسندگی رسیدم.
نویسندگی هم دشوار است؛ کار راحتی نیست؛ هر روز باید زحمت بکشی و تلاش کنی تا چیزی به دنیای بیرون اضافه کنی و آثارش را هم ببینی.
این دنیا محال است که پنیر رایگانی به ما بدهد! نویسندگی هم از این قاعده مستثنی نیست.
