اجتناب از رنج، خود یک نوع رنج است.

هر تلاشی برای فرار از چیزهای منفی، اجتناب، سرکوب یا ساکت کردن آن‌ها فقط نتیجهٔ معکوس می‌دهد. اجتناب از رنج، خود یک نوع رنج است. اجتناب از درگیری، خود یک نوع درگیری است. انکار شکست خود یک نوع شکست است. 

دو بیت زیبا در خصوص زندگی

این دو بیت بسیار به دلم نشست؛ از مولانا:

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرام‌تر از آهو بی‌باک‌ترم از شیر
هر لحظه که می‌کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر

امید را برای روزهای بد، ساخته‌اند.

در این روزگار، که ما بیش از هر چیز به امید و ایمان احتیاج داریم، مگذار ناامیدی، روزنی به اندازه ی سر سوزنی در قلبت پیدا کند و از آنجا هجوم بیاورد.
امید را برای روزهای بد، ساخته‌اند؛ چراغ را برای تاریکی.

انسان اگر با مشقّت و درد و مصیبت روبرو نمی‌شد، نه به چیزی ایمان می‌آورد، نه به آینده‌ای دل می‌بست، و نه از امید، سلاحی می‌ساخت به پایداری کوه.

مرنج و مرنجان!

فردی از عارف خواست که او را موعظه کند.

قهرمانان هر روز آموزش می بینند.

سلام به همه قهرمانان

یک جمله ای خواندم خیلی انرژی و انگیزه بهم داد.
دلم خواست با شما هم به اشتراک بگذارم.

این جمله این بود:

قهرمانان هر روز آموزش می‌بینند.