چگونه چیزی بیاموزم اگر رنج نبرم؟

من رنج بسیار کشیده‌ام و می‌کشم؛ اما به آرامی و در عین کرامت رنج می‌برم. رنج را بخشی از زندگی می‌دانم، بخشی بسیار مهم!

چگونه چیزی بیاموزم اگر رنج نبرم؟

اما به هنگام رنج آرام می‌مانم.

چه کسی باور می‌کند من رنجی عمیق دارم؟ 

گمان نمی‌کنم نباید رنجی باشد؛ گمان نمی‌کنم وجود رنج نشانه اشکال است؛ گمان نمی‌کنم نباید در تکاپوی رفع رنج باشم!

سعی در غلبه بر رنج ندارم؛ اما در تلاشم که رنج را "معنا" کنم. در تلاشم رنج را عمیقا "درک" کنم. 

بدون مقاومت! افسرده و پریشان نیستم. تنها امید دارم به حد کافی برای درک رنج و زندگی خردمند باشم.

شگفت انگیزترین رفتار انسان چیست؟

از افلاطون پرسیدند:

شگفت انگیزترین رفتار انسان چیست؟

پاسخ داد: از کودکی خسته می شود،برای بزرگ شدن عجله می کند و سپس دلتنگ دوران کودکی خود می شود!

ابتدا برای کسب مال و ثروت از سلامتی خود مایه می گذارد،سپس برای بازپس گرفتن سلامتی از دست رفته پول خود را خرج می کند.

طوری زندگی می کند که گویی هرگز نخواهد مرد و بعد طوری که گویی هرگز زندگی نکرده می میرد!

آنچنان زمان خود را صرف آماده شدن برای زندگی می کند که برای زندگی کردن وقت پیدا نمی کند.

آنقدر به آینده فکر می کند که متوجه ازدست رفتن امروز خود نیست ،در حالی که زندگی گذشته یا آینده نیست؛ بلکه تجربه ما از زمان حال است.

اسیر روزمرگی شدن

اسیر روزمرگی شدن یعنی مرگ؛ یعنی در جا زدن. یعنی هیچ!

اجتناب از رنج، خود یک نوع رنج است.

هر تلاشی برای فرار از چیزهای منفی، اجتناب، سرکوب یا ساکت کردن آن‌ها فقط نتیجهٔ معکوس می‌دهد. اجتناب از رنج، خود یک نوع رنج است. اجتناب از درگیری، خود یک نوع درگیری است. انکار شکست خود یک نوع شکست است. 

دو بیت زیبا در خصوص زندگی

این دو بیت بسیار به دلم نشست؛ از مولانا:

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرام‌تر از آهو بی‌باک‌ترم از شیر
هر لحظه که می‌کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر