شاید تو زندگی را به تنهایی تجربه کنی، میتوانی هر چقدر دوست داری به یک آدم دیگر نزدیک شوی؛ ولی همیشه بخشی از خودت و وجودت هست که غیرقابل ارتباط است.
تنها میمیری، تجربه مختص خودت است، شاید چند تا تماشاگر داشته باشی که دوستت داشته باشند، ولی انزوایت از تولد تا مرگ رسوخناپذیر است. اگر مرگ همان تنهایی باشد منتها برای ابد چه؟ تنهاییای بیرحم، ابدی و بیامکان ارتباط. ما نمیدانیم مرگ چیست. شاید همین باشد.
جزء از کل
استیو تولتز