قلم اهمیت و جایگاه ویژه‌ای در رشد و توسعه تمدن بشری دارد. از جمله مواردی که به اهمیت ارج نهادن به قلم و نگارش می‌توان اشاره کرد وجود سه امتیاز در قلم است که در «بیان» آنها را نمی بینیم.
۱. باقی بودن: سخن فرار می‌کند و نوشته باقی می‌ماند. امیر مومنان علی علیه‌السلام در سخن جالبی می فرماید: «دانش را با نوشتن در بند کنید» تا باقی بماند و از کفتان نرود.
۲. دقیق بودن: بیان و سخن معمولا دقیق نیست. اگر قرار بود کتابی که هزار سال پیش نوشته شده، زبانی به ما می رسید و در جایی نوشته نمی‌شد، هیچ‌گاه به‌طور دقیق به ما نمی‌رسید و در واقع ما کتاب دیگری را پیش روی خود میدیدیم.
۳. عمیق بودن: مطالب نوشته عمیق و فکرشده است؛ در حالی که به‌طور معمول سخن، بدون تامل گفته شده و کم محتواست. نویسندگان گاهی یک ساعت فکر می‌کنند و یک خط می نویسند، ولی در سخن نمیتوان آن دقت را رعایت کرد.
علامه طبرسی رحمه الله علیه در این مورد می‌نویسد: «بیان دو گونه است؛ بیان زبان و بیان قلم. بیان زبان، با گذشت زمان کهنه شده و از بین میرود، ولی بیان قلم تا ابد باقی است».
مطالب مرتبط:
